Niewiarygodne, ale to fakt – babcie ze strony matki są najbliższymi osobami dla dzieci. Są najbliższe, najbardziej zatroskane o życie i zdrowie dziecka swojej córki.
Jak to możliwe, zapytasz, skoro matki kochają swoje dzieci najbardziej?
To bardzo proste. Na poziomie psychologicznym i mniej świadomym, babcie są najbliżej swoich wnuków, ponieważ mają bardzo subtelne wyczucie nastrojów i emocji swoich wnuków. Nie opuszczają ich w odpowiednim momencie, udzielają cennych rad i zawsze chcą widzieć, jak odnosimy sukces.
Przypomina to opiekę matki, ale w tym przypadku jest o wiele prostsze i ciekawsze. Babcie też były matkami i wiedzą, co czują ich córki. Babcie starają się wykarmić swoje wnuki, dają im wszystko, co najlepsze i radzą sobie z nimi.
Zauważyłeś, że kiedy byliśmy niegrzeczni, a babcia była w pobliżu, natychmiast biegliśmy do niej, aby chronić się przed mamą, która chciała nas ukarać. Babcia chroniła nas swoimi troskliwymi rękami i nie pozwalała mamie nas karać.
Doskonale wie, co to znaczy wychowywać dziecko. Wie, jak trudno jest wychować porządnego człowieka. Sama tego doświadczyła. Pewnie ta więź z wnukiem czy wnuczką jest tak silna, bo to jej córka go urodziła.
Babcie doskonale wiedzą, jak trudny jest poród i jak ciężko jest potem młodym matkom. To właśnie świadomość tego bólu i trudności zbliża babcie do ich wnuków. Dzieci czują tę szczególną więź i zawsze starają się być bliżej babci ze strony mamy.
Ona karmi nas pysznie i otacza troską. Czasami można zauważyć, jak dzieci zewnętrznie przypominają swoje babcie. Dziewczynki przejmują niektóre cechy zewnętrzne, cechy charakteru, a czasem emocjonalne przejawy niektórych wstrząsów.
Jak inaczej można wytłumaczyć tak niesamowite podobieństwo?
Babciom należy doradzić, aby były jeszcze bardziej wytrzymałe – psychicznie i emocjonalnie. Tylko w ten sposób będzie można powiedzieć, że dziecko będzie jeszcze bliżej swojej babci
