Robert samotnie wychowywał córkę. Jego jedynym celem było to, aby stała się naprawdę przyzwoitą osobą. Robert nie szczędził na to środków, ciężko pracując, chciał zapewnić córce wszystko, czego potrzebowała. Było to dla niej trudne, ponieważ tak wcześnie straciła matkę.
Monika cierpiała z powodu sposobu, w jaki musiała żyć. Inne dzieci dokuczały dziewczynce, sprawiając, że płakała i martwiła się. Robert zawsze pocieszał córkę, starając się przekazać jej, że życie czasami zmienia się w najbardziej nieprzewidywalny sposób. Kochał swoją córkę całym sercem i w takich chwilach okazywał to ze szczególną starannością.
Ulubionym świętem Moniki był zawsze Sylwester. Dziewczynka czekała na niego z utęsknieniem, marząc, by spełniły się wszystkie jej życzenia. W szkole uczniowie przebierali się w piękne kostiumy maskaradowe lub sukienki. Robert zawsze miał problemy z pieniędzmi, ale mimo to starał się, aby Monika dobrze wyglądała w tym dniu. Raz nawet kupił dziewczynie tak piękną sukienkę, że Monika stała się prawdziwą gwiazdą: wszystkie koleżanki z klasy kręciły się wokół niej, wyrażając swój zachwyt strojem. Dziewczynka była bardzo szczęśliwa, bezgranicznie wdzięczna ojcu.
Monika dorosła. Po ukończeniu liceum wyjechała do dużego miasta na studia. Wszystko potoczyło się tak, jak dziewczyna planowała, ponieważ zawsze była bardzo inteligentna. Monika poszła na studia. Życie w mieście bardzo na nią wpłynęło. Dziewczyna odkryła pragnienie pieniędzy, zamieniła się w wyrachowaną, zimną osobę. Monika zaczęła poznawać mężczyzn, którzy byli gotowi kupić jej coś drogiego i wydawać pieniądze na restauracje.
Kiedy Monika zaszła w ciążę, przygotowywała się do ślubu. Dziewczyna czuła się naprawdę szczęśliwa, ponieważ jej wybranek był bogaty. Nie pomyślała jednak o zaproszeniu ojca i innych krewnych na uroczystość. Zamiast tego Monika napisała wiadomość do Roberta, aby nie przyjeżdżał. Dała mu jasno do zrozumienia, że na weselu będą bogaci ludzie. A on nie powinien tam być.
Robert był bardzo zdenerwowany takim traktowaniem. Przez lata inwestował w córkę wszystko, co miał, pomagając jej we wszystkim i zawsze ją wspierając. Czy zasłużył na takie traktowanie? Po przemyśleniu sprawy Robert pojechał do miasta.
Gdy nadszedł czas na gratulacje od gości, ojciec podszedł do Moniki. Wręczył jej mały bukiecik, pocałował i powiedział, że życzy jej szczęścia, po czym po prostu wyszedł. Monika stała jak wryta. Było jej bardzo wstyd, beształa się za swój brzydki czyn. Jak mogła tak potraktować najdroższą i najbliższą jej osobę?
Monika pobiegła za ojcem, który jeszcze nie odjechał daleko. Płakała i błagała o przebaczenie, obiecując, że nigdy więcej nie zrobi tak strasznej rzeczy.
